Apocalypse in the Tropics (2025): Zon, zweet en zinderende wanhoop

Zonnige setting, gitzwarte ondertoon

Op papier klinkt Apocalypse in the Tropics bijna absurd: een ecologische rampenfilm in een exotisch paradijs. Regisseur Jean-Baptiste Saurel, vooral bekend van underground horror met een surrealistisch randje, levert hier een film af die tegelijk hypnotiserend en onrustbarend is.

Het verhaal speelt zich af op een fictief eiland in de Stille Oceaan waar toeristen, locals en wetenschappers geconfronteerd worden met een reeks apocalyptische fenomenen: hallucinaties door vergiftigd drinkwater, razende stormen, opstandige dieren en een mysterieuze vulkanische activiteit die alles lijkt te verteren – inclusief de personages zelf. Geen traditionele narratieve structuur, maar een langzaam ontrafelen van de werkelijkheid, totdat je als kijker net zo desoriënteerd bent als de mensen op het scherm.

Wie is wie in deze tropenhel?

De cast bestaat uit een mix van opkomende internationale talenten. Tessa Ia (bekend uit Narcos: Mexico) speelt een biologe die haar verstand probeert te behouden terwijl alles om haar heen instort. De film bevat daarnaast bijdragen van acteurs uit Polynesië en Zuidoost-Azië, waarmee Saurel zijn visie op ‘de koloniale rampfilm’ bewust een mondiale dimensie geeft.

Visueel overdonderend

De cinematografie van Noémie Lavaud is een van de grote troeven van de film. De verzadigde kleuren, verstikkende close-ups en hallucinerende montages roepen herinneringen op aan films als Mandy (2018) en The Beach (2000), maar dan met meer politieke lading. De geluidsband – een mengsel van jungle-geluiden, ambient noise en industriële vervormingen – maakt het geheel nog onrustiger.

Wat zeggen de critici?

De film kreeg sterk verdeelde reacties, met lovende woorden voor stijl en sfeer, maar ook kritiek op het gebrek aan een duidelijke plot.

• Rotten Tomatoes: 73% (critics), 65% (audience)

• Metacritic: 68/100

• Letterboxd: 3.4/5

• RogerEbert.com: 3 sterren (van de 4), met de opmerking: "A fever dream that seduces and repels in equal measure."

Wist je dat?

• De film werd volledig opgenomen op een klein eiland in Frans-Polynesië, waar de crew maandenlang geïsoleerd leefde, wat bijdroeg aan de claustrofobische sfeer.

• Acteurs moesten dagelijks water vasten en nachtopnames draaien zonder kunstlicht om de desoriëntatie ‘authentiek’ te houden.

• Regisseur Saurel baseerde de film deels op Joseph Conrads Heart of Darkness en documentaires over klimaatvluchtelingen.

OmniGuide beoordeling

Saurel vraagt veel van zijn publiek: geduld, openheid, en de bereidheid om de controle los te laten. Maar wie zich overgeeft, krijgt een zeldzaam visuele ervaring terug. De film is geen klassieke thriller of rampenfilm, maar een hypnotiserende nachtmerrie met een stevige boodschap.

★★★★☆ (4 van de 5 sterren)