
De Z van Zus (2024): Ontwapenend familiedrama met een oprecht kloppend hart
Familie, verlies en de zoektocht naar verbinding
De Nederlandse film De Z van Zus (2024) is een ingetogen familiedrama dat niet probeert te imponeren met grootsheid, maar juist met kleine, oprechte momenten. Onder regie van Wiam Al-Zabari – voor het eerst op de regisseursstoel bij een speelfilm – levert deze productie een intiem portret af van twee zussen die elkaar weer moeten leren begrijpen na jaren van afstand. De film ging in première op het IFFR 2024 en werd sindsdien door critici geroemd om z’n oprechtheid en tedere toon.
Verhaal in een notendop
Wanneer moeder komt te overlijden, worden de volwassen zussen Amina en Yara – gespeeld door Soumaya Ahouaoui en Jouman Fattal – gedwongen weer onder één dak te leven. Wat begint als een ongemakkelijk samenzijn, ontvouwt zich tot een proces van rouw, herinnering en – langzaam maar zeker – verzoening. Door oude kinderfoto’s, vergeten gesprekken en verloren routines worden ze geconfronteerd met wie ze vroeger waren en hoe verschillend ze nu zijn geworden.
Krachtige acteerprestaties en authentieke setting
Wat De Z van Zus vooral doet slagen, is de chemie tussen de hoofdrolspeelsters. Ahouaoui en Fattal brengen met minimale middelen een emotionele diepgang die zelden geforceerd aanvoelt. De dialogen zijn sober, maar doeltreffend. De film is grotendeels opgenomen in een flatwoning in de Bijlmer, wat het verhaal een alledaagse, herkenbare basis geeft.
De regie van Al-Zabari is opvallend beheerst. Hij laat veel ruimte voor stiltes en blikken – momenten waarin juist het ongemak voelbaar wordt. Muziek wordt spaarzaam ingezet, waardoor de melancholie en het realisme des te sterker doordringen.
Opvallende weetjes
-
De Z van Zus is het speelfilmdebuut van Wiam Al-Zabari, eerder bekend van korte films en als acteur in o.a. Mocro Maffia.
-
De film werd ontwikkeld met steun van het Nederlands Filmfonds en geselecteerd voor IFFR's Tiger Competition.
-
Ahouaoui en Fattal zijn in het echte leven geen zussen, maar hun onderlinge dynamiek overtuigt des te meer daardoor.
-
De titel verwijst naar het laatste hoofdstuk van een fotoalbum, waar de 'Z' voor 'Zus' symbool staat voor het einde én een nieuw begin.
Kritieken en beoordelingen
De film is met open armen ontvangen door de Nederlandse filmcritici. Internationaal is de film (nog) weinig besproken, maar binnen de festivalcircuits kreeg De Z van Zus vooral lof vanwege de authentieke toon en sterke spel.
-
Volkskrant: 4/5 – “Een teder portret over zussen die elkaar opnieuw moeten leren kennen.”
-
Cineville: 4/5 – “Een kwetsbare, eerlijke film die je niet overschreeuwt, maar stilletjes onder de huid kruipt.”
-
Letterboxd-gemiddelde: 3.7/5 – Gebruikers prijzen de intieme sfeer en geloofwaardige acteerwerk.
⭐ OmniGuide-beoordeling: 4 van de 5 sterren
★★★★☆
De Z van Zus is geen film die je omver blaast – en dat is precies de kracht ervan. Met subtiele emoties, geloofwaardige karakters en een sobere maar doeltreffende vertelstijl is dit een klein maar waardevol pareltje binnen de Nederlandse cinema. Vooral voor kijkers die houden van realistische drama’s over familiebanden is dit een absolute aanrader.