Devo (2024): De kunst van absurdisme en avant-garde in een energieke docu

Het verhaal achter de gele energiepakken

Devo is geen standaard muziekdocumentaire, en dat past precies bij de band waar het over gaat. Deze documentaire van regisseur Chris Smith duikt diep in het ontstaan, de impact en de filosofie van de Amerikaanse new wave-band DEVO, bekend van hun satirische kijk op de maatschappij, hun bizarre esthetiek en natuurlijk hun hit Whip It uit 1980. Smith, eerder verantwoordelijk voor docu's als American Movie en Fyre, neemt hier opnieuw een groep eigenzinnige buitenbeentjes onder de loep.

Met een mix van archiefbeelden, interviews met bandleden en nooit eerder vertoond materiaal laat Devo zien hoe de groep ontstond uit de nasleep van de Kent State-schietpartij in 1970. Wat begint als een conceptueel kunstproject ontwikkelt zich tot een invloedrijk muzikaal fenomeen dat pop, punk en performance art moeiteloos door elkaar husselt.

Anti-pop, maar toch pop

Wat Devo bijzonder maakt is hoe het de spanningen tussen kunst en commercie blootlegt. DEVO was tegelijk kritisch op het consumentisme én zelf een commercieel succes. De documentaire geeft deze paradox de ruimte en gaat daarbij niet alleen over de muziek, maar ook over de ideologie achter het concept van 'de-evolution'—het idee dat de mensheid achteruit evolueert in plaats van vooruit.

Zonder te verzanden in droge analyses houdt Smith het tempo hoog, geholpen door strak gemonteerd beeldmateriaal en een soundtrack die je voortdurend herinnert aan de grensverleggende energie van de band. De film laat zien hoe DEVO zijn tijd ver vooruit was op het gebied van esthetiek, geluid en maatschappelijke kritiek.

Wat zeggen de recensenten?

De film ging in première op Sundance 2024 en kreeg daar een opvallend warm onthaal:

• Letterboxd-gebruikers geven de film gemiddeld een 3,9/5, met veel lof voor de stijl en toon.

• Rotten Tomatoes toont een hoge waardering onder critici met een score van 94%.

• Metacritic scoort Devo op 81/100, wat staat voor ‘universele waardering’.

Critici prijzen vooral hoe de documentaire de balans weet te vinden tussen entertainment en diepgang, zonder DEVO’s unieke geest te 'verklaren' of te domestiseren.

Wist je dat...

• DEVO’s eerste optreden als band vond plaats op Halloween 1973 in Akron, Ohio.

• Hun visuele stijl – gele pakken, omgekeerde bloempotten als hoeden (de iconische "energy domes") – was doelbewust ontworpen als commentaar op het conformisme van de Amerikaanse maatschappij.

• Regisseur Chris Smith gebruikte naast interviews ook experimentele montagetechnieken die knipogen naar DEVO's eigen videokunst.

OmniGuide Rating

Na het vergelijken van toonaangevende recensies en het analyseren van de toon en kwaliteit van de documentaire, komt Devo als een bijzonder geslaagde, eigenzinnige muziekdocu uit de bus.

⭐️⭐️⭐️⭐️½ (4,5 van de 5 sterren)

Een must-see voor muziekliefhebbers, popcultuurfanaten en iedereen met een zwak voor artistiek anarchisme.