Hitman: Agent 47 (2015) - Stijlvolle Actie Zonder Diepgang

De iconische huurmoordenaar in een spectaculair, maar leeg schouwspel

"Hitman: Agent 47" is de tweede verfilming van de populaire Hitman videogameserie. Deze keer staat een genetisch gemodificeerde supersoldaat, gespeeld door Rupert Friend, centraal. De film, geregisseerd door Aleksander Bach, brengt volop actie en special effects, maar mist diepgang en karakterontwikkeling die nodig is om het verhaal écht te laten boeien.

Verhaal en personages

Het plot draait om Agent 47, een moordenaar zonder emoties, die een vrouw genaamd Katia (Hannah Ware) moet beschermen terwijl ze op zoek zijn naar haar verdwenen vader, Dr. Litvenko (Ciarán Hinds). Hij is de man die verantwoordelijk was voor het creëren van de genetisch gemodificeerde Agenten zoals 47 zelf. De vijandelijke organisatie Syndicate International wil de geheimen van zijn onderzoek gebruiken om een leger van dodelijke moordenaars te maken. Wat volgt is een kat-en-muis-spel vol kogels, explosies en achtervolgingen.

Hoewel de film vol zit met actie, blijft de emotionele connectie tussen de personages oppervlakkig. De chemie tussen Agent 47 en Katia voelt geforceerd, en de motivaties van de schurken zijn weinig overtuigend. Dit is jammer, gezien het potentieel van de bronmaterialen. De videogame biedt immers meer sfeer en diepgang, iets wat de film niet goed weet te vertalen naar het witte doek.

Acteerprestaties

Rupert Friend doet zijn best om de emotieloze killer te vertolken en weet een ijskoude uitstraling te behouden. Echter, zijn karakter is zó afstandelijk dat het moeilijk is om echt met hem mee te leven. Hannah Ware brengt iets meer emotie in haar rol, maar haar karakterontwikkeling is eveneens mager. Zachary Quinto speelt de antagonist John Smith, maar zijn rol komt over als een clichématige schurk zonder memorabele momenten.

Visuele stijl en actie

Waar "Hitman: Agent 47" wel in uitblinkt, is de visuele presentatie. De actiescènes zijn strak geregisseerd en de film ziet er gelikt uit met veel visuele flair. Er zijn enkele indrukwekkende vechtscènes en over-the-top actiesegmenten die fans van het genre zeker zullen aanspreken. Echter, na een tijdje voelt de actie repetitief aan en is er een gebrek aan spanning doordat Agent 47 ogenschijnlijk onoverwinnelijk is.

De cinematografie doet ook zijn best om de sfeer van de games vast te leggen met kille kleurenpaletten en futuristische decors, maar het blijft aan de oppervlakte.

Ontvangst en kritieken

"Hitman: Agent 47" werd door de meeste critici neergesabeld. Op Rotten Tomatoes scoorde de film een teleurstellende 9% met als consensus dat de film "meer actie en stijl biedt dan een coherent plot of memorabele personages." Op Metacritic was de score vergelijkbaar laag, met een gemiddelde van 28/100, wat wijst op "overwegend negatieve reviews". Veel critici waren het erover eens dat de film qua actie wist te boeien, maar het gebrek aan verhaal en diepgang zorgde voor een snel vervagende indruk.

De film werd ook vergeleken met de eerdere verfilming uit 2007, die al niet bijster goed werd ontvangen. Helaas slaagt deze reboot er niet in om de fouten van zijn voorganger recht te zetten, wat de vraag oproept of de Hitman franchise wel geschikt is voor het grote scherm.

Interessante weetjes

• Oorspronkelijk zou Paul Walker de hoofdrol spelen, maar na zijn tragische overlijden werd Rupert Friend gecast.
• Deze film bevat meerdere verwijzingen naar de videogames, zoals Agent 47’s kenmerkende barcode op zijn hoofd en het gebruik van zijn favoriete wapens, de Silverballers.

OmniGuide Rating

Op basis van de actie, visuals en het gebrek aan diepgang krijgt "Hitman: Agent 47" van OmniGuide een beoordeling van 2.5 sterren. Het is een visueel spectaculaire film, maar het gebrek aan een sterk verhaal en overtuigende personages maakt het moeilijk om echt meegezogen te worden in de wereld van Agent 47.

⭐⭐½