Indringend en intiem: Never Rarely Sometimes Always (2020) legt de vinger op de zere plek

Stille urgentie in elke blik

Never Rarely Sometimes Always (2020) is een verpletterend, ingetogen drama van regisseur Eliza Hittman dat de reis volgt van de 17-jarige Autumn uit Pennsylvania, die samen met haar nicht Skylar naar New York reist om een abortus te ondergaan. De film laat veel onuitgesproken, maar maakt des te meer indruk met zijn stiltes, blikwisselingen en de rauwe realiteit van het onderwerp.

De film ging in première op het Sundance Film Festival, waar hij de Special Jury Award for Neorealism won. Niet lang daarna veroverde hij ook de Berlinale, waar hij de prestigieuze Silver Bear Grand Jury Prize kreeg. De film heeft wereldwijd indruk gemaakt, vooral vanwege de subtiele, humane vertelstijl en het fenomenale acteerwerk van debutante Sidney Flanigan.

Een portret zonder opsmuk

Wat Never Rarely Sometimes Always zo sterk maakt, is hoe het weigert om te prediken. Er is geen moraalridderij, geen melodrama. In plaats daarvan krijgen we een indringend portret van een tiener die geconfronteerd wordt met de harde realiteit van reproductieve ongelijkheid. Alles wordt verteld via kleine gebaren en stille momenten, met als emotioneel middelpunt een scène waarin Autumn een standaard medische vragenlijst invult — de titel van de film komt daar letterlijk in terug.

De film is gefilmd in een sobere, documentaireachtige stijl met handheld camerawerk, waardoor je als kijker dicht op de huid van de personages zit. De sfeer is beklemmend, maar nooit overweldigend. Hittman vertrouwt op haar hoofdrolspeelster, en terecht: Flanigan draagt de film met een kwetsbare, eerlijke prestatie die geen moment gekunsteld voelt.

Wat zeggen de recensies?

Never Rarely Sometimes Always is lovend ontvangen door critici over de hele wereld. De film wordt geprezen om zijn sobere vertelstijl, sociale relevantie en acteerprestaties.

• Rotten Tomatoes: 99% positieve recensies (Certified Fresh)

• Metacritic: 91/100 (universal acclaim)

• RogerEbert.com: 4 van de 4 sterren

• Letterboxd: 4.0 van de 5 sterren

De consistent hoge scores tonen aan dat dit geen film is die even snel komt en gaat; dit is een werk dat nazindert.

Weetje: gefilmd op echte locaties

De meeste scènes in New York werden gefilmd op echte locaties, vaak met niet-professionele acteurs op de achtergrond. Dit draagt bij aan de bijna documentair aanvoelende authenticiteit van de film. De kliniekmedewerkers in de film zijn ook deels echte gezondheidswerkers, wat zorgt voor extra geloofwaardigheid.

Eindoordeel: een stille mokerslag

Never Rarely Sometimes Always is een urgente, tedere film die met minimale middelen maximale impact bereikt. Zonder overdrijving of theatrale uithalen toont Eliza Hittman de kwetsbaarheid en kracht van jonge vrouwen die opgroeien in een systeem dat hen vaak in de steek laat.

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ (5 van 5 sterren)

Een zeldzaam voorbeeld van sobere cinema die je niet alleen aan het denken zet, maar vooral iets laat vóelen.