Law of Tehran (2019): Een meedogenloze blik op de Iraanse drugsproblematiek

Straat versus systeem: rauw, realistisch en onthutsend

De Iraanse misdaadthriller Law of Tehran (originele titel: Metri Shesh Va Nim) uit 2019, geregisseerd door Saeed Roustaee, is een messcherpe dissectie van de Iraanse samenleving waarin drugsverslaving en repressie keihard botsen. Met een bijna documentaireachtige intensiteit toont de film hoe politie en criminelen verstrikt raken in een uitzichtloos kat-en-muisspel, waarin niemand écht wint.

Roustaee maakte eerder indruk met Life and a Day (2016), maar brak met deze film internationaal door. Zijn regiestijl – rauw, direct en zonder opsmuk – doet denken aan het werk van de gebroeders Dardenne of het neorealisme van Italiaanse bodem, maar dan met een rauwheid die kenmerkend is voor het hedendaagse Iran.

Verhaal in een notendop

Inspecteur Samad (gespeeld door de charismatische Payman Maadi, bekend van A Separation) leidt een team dat jacht maakt op drugsdealers in Teheran. Als hij een grote vis binnenhaalt – de mysterieuze drugsbaron Nasser (gespeeld door Navid Mohammadzadeh) – lijkt de zaak rond. Maar het systeem waarin Samad opereert, zit vol grijze zones. Hoe meer hij graaft, hoe meer hij ontdekt over de uitzichtloze strijd tegen drugs, waarin repressie alleen maar nieuwe slachtoffers creëert.

Wat deze film zo bijzonder maakt

• Authenticiteit: De film werd deels opgenomen in echte gevangenissen en drugspanden in Teheran, met figuranten die zelf ex-verslaafden zijn. Die rauwe echtheid voel je in elke scène.

• Morele ambiguïteit: Zowel politie als criminelen worden neergezet als mensen met motieven, zwaktes en frustraties. Niemand is puur goed of slecht.

• Sociaal commentaar: De film is niet simpelweg een misdaaddrama. Het is een snoeiharde aanklacht tegen een systeem waarin armoede, verslaving en repressie hand in hand gaan.

• Spanning zonder overdrijving: Geen Hollywood-spektakel, maar realistische achtervolgingen, ondervragingen en stille frustraties. Dat maakt de film des te indringender.

Ontvangst en waarderingen

Law of Tehran werd internationaal geprezen. De film won prijzen op onder andere het Fajr Film Festival, en werd overladen met lof op filmfestivals in Venetië, Rotterdam en Toronto.

Op filmplatforms krijgt de film lovende beoordelingen:

• ★★★★☆ op Letterboxd

• 86/100 op Metacritic

• 8.1/10 op diverse recensiesites

• 100% score bij de meeste filmcritici die de film professioneel beoordeelden

Critici prijzen vooral het script, het acteerwerk en de realistische benadering van de drugsproblematiek in Iran. Saeed Roustaee wordt bestempeld als een van de belangrijkste nieuwe stemmen in de Iraanse cinema.

OmniGuide beoordeling

Law of Tehran is een rauwe, knap opgebouwde film die geen gemakkelijke antwoorden biedt, maar wel heel indringende vragen stelt. De acteerprestaties zijn sterk, het tempo strak, en de morele complexiteit maakt diepe indruk. Een absolute aanrader voor liefhebbers van sociaal geëngageerde misdaadfilms.

⭐️⭐️⭐️⭐️½ (4,5 van 5 sterren)
Visueel: ★★★★☆
Verhaal: ★★★★★
Spanning: ★★★★☆
Acteerwerk: ★★★★★

Interessante weetjes

• De titel verwijst naar de lengte van het lichaam dat bij een overdosis gevonden wordt: zes en een halve meter, de afstand die in de openingsscène wordt gemeten.

• De film werd gecensureerd in Iran, maar was desondanks een kaskraker in eigen land.

• Navid Mohammadzadeh, die de rol van Nasser speelt, wordt gezien als een van de beste acteurs van Iran en won meerdere prijzen voor deze rol.

Conclusie:

Met Law of Tehran laat Saeed Roustaee zien dat Iraanse cinema veel meer is dan arthouse en symboliek. Dit is harde, actuele, maatschappijkritische film op z’n best.

Wil je een film die je niet snel vergeet? Zet deze dan bovenaan je lijst.