Mickey 17 (2025): existentiële sci-fi met een bijtend randje

Met Mickey 17 keert Bong Joon-ho terug naar Engelstalige sciencefiction, na het mondiale succes van Parasite. Deze adaptatie van Edward Ashtons roman Mickey7 is geen traditionele ruimte-epos, maar een scherpzinnige, soms wrange reflectie op arbeid, identiteit en menselijke vervangbaarheid. De film balanceert voortdurend tussen zwarte humor en existentiële onrust, met een hoofdrol die meer vraagt dan alleen charisma.

Verhaal en toon

In Mickey 17 volgen we Mickey Barnes, een zogenoemde Expendable op een verre ijsplaneet. Zijn taak: levensgevaarlijk werk verrichten dat te riskant is voor anderen. Sterft hij, dan wordt hij simpelweg opnieuw geprint, inclusief herinneringen. Wanneer Mickey nummer 17 onverwacht blijkt te hebben overleefd terwijl nummer 18 al is geactiveerd, ontstaat een moreel en narratief spanningsveld dat verder reikt dan het centrale plot.

De toon is typisch Bong Joon-ho: absurd, licht satirisch, maar onderhuids bitter serieus. Wat begint als een macaber toekomstconcept, ontvouwt zich tot een onderzoek naar de waarde van het individu in systemen die efficiëntie boven menselijkheid stellen.

Regie en spel

Robert Pattinson draagt de film met een gelaagde dubbelrol die zijn reputatie als karakteracteur verder verstevigt. Zijn vertolking schakelt moeiteloos tussen lethargische gelatenheid en nerveuze zelfreflectie. Bong regisseert met zichtbaar plezier, maar ook met controle: elke bizarre wending voelt doelgericht.

De bijrollen, waaronder een autoritaire kolonieleider en een technocratische elite, zijn bewust licht karikaturaal. Dat werkt niet altijd subtiel, maar past binnen de satirische traditie waarin de film zich beweegt.

Stijl en thematiek

Visueel kiest Mickey 17 niet voor bombast, maar voor een kille, functionele esthetiek. De productieontwerpen benadrukken de onpersoonlijke aard van de koloniale samenleving. Thematisch keert Bong terug naar bekende motieven: klassenhiërarchie, uitbuiting en de illusie van vooruitgang. De herhaalbaarheid van Mickeys leven fungeert als metafoor voor moderne arbeidscycli, waarin vervangbaarheid stilzwijgend wordt genormaliseerd.

Context en opvallende details

De film kende een langdurig postproductietraject, wat leidde tot speculatie over toon en montage. Die spanningen zijn deels voelbaar: sommige ideeën krijgen meer aandacht dan andere. Toch sluiten de thematische ambities aan bij de overwegend positieve kritische ontvangst, waarin vooral de originaliteit en Pattinsons spel worden geprezen, naast kanttekeningen bij het tempo en de narratieve focus.

⭐ OmniGuide-rating

★★★★☆

Afsluitende duiding

Mickey 17 is geen toegankelijke sciencefiction voor wie louter spektakel zoekt. Het is een prikkelende, soms ongemakkelijke film die vragen stelt zonder ze netjes op te lossen. Niet elke scène is even scherp, maar de combinatie van conceptuele durf, sterke acteerprestaties en Bong Joon-ho’s eigenzinnige signatuur maakt dit tot een film die blijft hangen, juist door zijn imperfecties.