Muziek als lotsbestemming – August Rush (2007) blijft raken, ook jaren later

Een muzikaal sprookje met hart en ziel

August Rush is een film die je gelooft of je gelooft 'm niet. Regisseur Kirsten Sheridan brengt in deze ontroerende mix van familiedrama, romantiek en muzikale magie het verhaal van een muzikaal wonderkind dat gelooft dat hij zijn ouders kan terugvinden via de kracht van muziek. De film is geen meesterwerk volgens klassieke normen, maar weet een snaar te raken – zeker bij wie bereid is zich over te geven aan het sentiment en het magisch realisme.

Het verhaal: muziek als kompas

Centraal staat Evan Taylor (Freddie Highmore), een weesjongen met een uitzonderlijk muzikaal talent. Zijn ouders – celliste Lyla (Keri Russell) en rockmuzikant Louis (Jonathan Rhys Meyers) – verloren elkaar door omstandigheden, zonder te weten dat hun zomerliefde een kind had voortgebracht. Evan gelooft dat hij via zijn muziek zijn ouders kan vinden. Hij loopt weg uit het weeshuis en belandt in New York, waar hij onder de naam August Rush wordt ontdekt door de mysterieuze straatmuzikant Wizard (Robin Williams in een opvallende rol).

Het verhaal balanceert op de grens van geloofwaardig en sprookjesachtig, maar dat is ook precies de bedoeling. Wie meegaat in het idee dat muziek een mystieke, verbindende kracht heeft, zal geraakt worden door de film.

De cast: sterk spel en opvallende bijrollen

Freddie Highmore zet als August een innemende, gevoelige prestatie neer – soms net iets té bedacht, maar altijd oprecht. Robin Williams laat als Wizard zijn duistere kant zien en voegt een scherp randje toe aan het verder idealistische verhaal. Keri Russell en Jonathan Rhys Meyers zorgen voor chemie en warmte, ondanks beperkte schermtijd samen. De film kent ook kleine maar memorabele rollen van onder anderen Terrence Howard en William Sadler.

Muziek als hoofdrolspeler

Wat August Rush echt bijzonder maakt, is de soundtrack. Componisten als Mark Mancina, samen met gitarist-componist Kaki King en celliste Yo-Yo Ma, brengen een eclectische mix van klassiek, rock en urban street music. De muziek is niet slechts begeleiding, maar een dragende kracht – de echte taal waarmee de personages met elkaar verbonden zijn.

Ontvangst: verdeeld maar memorabel

Critici waren bij de release verdeeld. De film kreeg lovende woorden voor de emotionele kracht en de muziek, maar werd ook verweten sentimenteel en ongeloofwaardig te zijn. De recensies zijn dan ook uiteenlopend:

• Rotten Tomatoes: 37% (slecht ontvangen door critici, maar met een publiekscore van 74%)

• Metacritic: 38/100 (lage kritische score, met ook daar een veel positievere gebruikerswaardering)

• Letterboxd: 3.4/5 (veel waardering voor de emotionele impact)

• RogerEbert.com: 3/4 sterren – Ebert noemde het “een sprookje dat werkt als je je hart openstelt”

OmniGuide beoordeling

August Rush is een film die niet iedereen zal overtuigen, maar wél bijblijft. Het is een tedere ode aan muziek, toeval en de zoektocht naar verbondenheid. Wie zich niet stoort aan de ongeloofwaardigheden, zal beloond worden met een warme, melodieuze filmervaring.

⭐️⭐️⭐️⭐️☆ (4 van 5 sterren)